نه دیگه نه . تیک تاک

تقرییا روزی وجود نداره که مامان توی مکالماتش اینو عنوان نکنه که من " عجیبم " .قبول عجیب بودن که راحت نیست . چون نمیفهمم چرا ممکنه عجیب باشم .اما میفهمم که یک چیزیم هست .دروغ چرا ! خیلی دلم میخواد منم یک دیاگنوزیس جدی بگیرم که بدونم باید با خودم و زندگیم چیکار کنم !کمی اتیسم کمی نقص توجه ، مقدار زیادی اشتغال ذهنی و وسواس های کند کننده و بیمارگون ،یک چسه افسردگی ، مشکوک به فیبرومیالژیا ،خستگی مفرط ؛ مشکوک به اختلال تیروئیدی . بیش فعالی قشر پیشانی یا شایدم نقص شدید دوپامین /سروتونین .حافظه کوتاه مدتم بدتر از همه شده !اما مهم نیست . ویتامین ب و تا ابد ویتامین ب + نوشته شده در شنبه بیست و هشتم مرداد ۱۴۰۲ ساعت 2:47 توسط مــــــن بخوانید, ...ادامه مطلب